مددکاری که مدیریت مورد را انجام می دهد کسی است که نسبت به مددجوهای دارای مشکلات پیچیده متعهد بوده و گزینه های درمان جامع را فرای سم زدایی و توانبخشی برایشان فراهم می کند. مدیریت مورد شامل کار در چندین رشته برای کمک به مددجوها برای دریافت خدمات مورد نیاز برای حفظ سبک زندگی سالم است.
انواع مدیریت مورد درمان:
_ واسطه گری
_ دیدگاه مبتنی بر نقاط قوت
_ درمان جامعه
_ بالینی/توانبخشی
مددکار در مدیریت مورد چه کاری انجام می دهد؟
_ گزینش و ارزیابی
_ واسطه گری برای منابع
_ توسعه برنامه های موردی
_ تعیین صلاحیت افراد برای دریافت مزایا
_ ارزیابی پیشرفت
مددکارانی که مدیریت موردی را انجام می دهند در واقع در چندین رشته درمانی و پزشکی شامل کمک به محکومان سابق، افراد با بیماری های مزمن و روانی، افراد بی خانمان و یا کسانی که قبلا بی خانمان بودند، و افرادی که بر اعتیاد غلبه کرده اند فعالیت می کنند. این جایگاه نیاز به حمایت از همه نوع کمک نظیر کمک به تجویز نسخه، ملاقات معمول پزشک، مسکن، ابقا/حفظ در شغل و دیگر موارد، دارد. مددکاران با مددجوهای مختلفی از طریق نهاد هایی چون خیریه ها و بیمارستان ها سر و کار دارند. اما بیشتر آن ها تمایل دارند که بر موضوعی همچون مصرف مواد مخدر تمرکز کنند.
مهم است که مددکاران از نقاط قوت زیر برخوردار باشند:
_ درک مُدل های مصرف مواد و اعتیاد، خصوصاً در رابطه با یافتن درمان مناسب و سایر منابع
_ توضیح رویکردهای علمی و فلسفی برای مددجو ها جهت کمک به تمرکز بر روی درمان
_ اهمیت خانواده، شبکه های اجتماعی، و جامعه در روند درمان و بهبودی
_ حفظ دانش کاری پیرامون گزینه های درمان شامل دولت، بیمه و …
_ درک فرهنگ های متنوع برای پیوند تفاوت های فرهنگی به عنوان راهی برای حمایت از درمان به جای مقابله با آن
_ تقدیر و ترویج رویکرد بین رشته ای برای درمان اعتیاد
مُدل های مدیریت مورد
واسطه گری: این نوع از مدیریت ، پیوند هر چه سریع تر مددجوها با خدمات مناسب است. مددکار، در ارزیابی اولیه خدمات مستقیم کمی را ارائه می دهد اما زمانی که سطح نیاز تعیین شد، می تواند به نهاد های مختلف از قبیل خدمات تست دارو ، آموزش کار و مسکن رجوع کند.این نوع از مدیریت مورد اغلب در محیط های با حجم بالای مددجو، نظیر دادگاه ها و بیمارستان ها یافت می شود.
دیدگاه مبتنی بر نقاط قوت: این شکل از مدیریت مورد یک رابطه بلند مدت بین مددجو و مددکار ایجاد می نماید. هر دو با هم کار کرده تا برنامه ای درمانی را طراحی کنند که مبتنی است بر آنچه که فرد باور دارد نقاط قوت او هستند و متمرکز بر دریافت درمانی ست که بر نقاط قوت اش شکل گرفته است. که می تواند شامل درمان های غیر رسمی نظیر داروی مکمل یا هدایت معنوی باشد.
درمان جامعه: این سبک از مدیریت مورد، دیدار مددکار با مددجو در محیط های طبیعی مثل خانه یا مکانی نزدیک به خانه است. سیستم مدیریت بر نیازهای زندگی روزانه مثل تجویز نسخه ، مسکن، درآمد، کمک به کودکان متمرکز است. افراد مددجو، مددکاران را به طور مکرر و منظم ملاقات می کنند و ارتباط آن ها با هدف حفظ تعهد بلند مدت برای مدیریت اختلال مصرف مواد مخدر در فرد و هر موضوع مشترک پیرامون سلامت روان، گسترش می یابد.
بالینی/ توانبخشی: در این نوع از مدیریت مورد، فرد با مددکاری کار می کند که درمان های بالینی جامع را فراهم آورده به علاوه اینکه مدیریت منابع را نیز در اختیار دارد. این درمان ها شامل معالجه فیزیکی، مشاوره، رشد مهارت ها، مداخله و دیگر موارد است. این نوع دیگری از مدیریت مورد بلند مدت است از این رو که رابطه بین درمانگر یا مددکار با مددجو در روند معالجه جدایی ناپذیر است.
منبع:
Editorial Staff, American Addiction Centers, Sunrise House
https://sunrisehouse.com/consulting-experts/case-manager/
